.... Ό,τι καταγγέλλει ο Παλαμάς φαίνεται να έχει ταριχευτεί ως πτώμα που διαπλέει ασαβάνωτο τον ποταμό του χρόνου. Ο Παλαμάς γράφει τα αναρχικά αυτά του κείμενα όταν είναι ήδη 53 ετών, καταξιωμένος Δάσκαλος και στη συνείδηση πολλών Ποιητής του Γένους (για να μην αναφερθώ στον τετριμμένο όρο «Εθνικός Ποιητής»). Σ΄ αυτή την ηλικία έχει γράψει τα μείζονα ποιήματά του και τα λυρικά και τα επικολυρικά και τα επικά του συνθέματα. Έχει αναπτύξει όλο το εύρος της «πρωτεϊκής» του προσωπικότητας. Από τα ελεγεία του «Τάφου» στην ανοιχτωσιά της συλλογής «Τα μάτια της ψυχής μου» και από το αναρχικό «Γιούχα και πάλι γιούχα των Πατρίδων» του «Δωδεκάλογου του Γύφτου» στην παπαρρηγοπούλειας έμπνευσης «Φλογέρα του Βασιλιά», όπου κόντρα στη διεθνή απαξίωση του Βυζαντίου από λόγιους και ιστορικούς αποπειράται την ιστορική ενότητα του Ελληνισμού από τον Όμηρο ώς τον Βουλγαροκτόνο!...
Περισσότερα στο άρθρο: http://www.tanea.gr/default.asppid=30&ct=19&artid=22390&enthDate=19052007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου